10 december - De snelheid waarmee Duitsland voldeed aan de Franse oproep tot solidariteit in de strijd tegen ISIS is de European Council on Foreign Relations (ECFR) opgevallen. Ze zien daarvoor een aantal redenen.
1. Het belangrijkst was het onderstrepen van de rol van de Frans-Duitse alliantie als tandem voor het behartigen van de Duitse belangen in de EU. De bijstandsverplichting uit artikel 42 van het Verdrag van Lissabon staat daarbij centraal. Dat artikel is overgenomen uit het oude verdrag over de West-Europese Unie tegen de wil van de Britten. Frankrijk is bovendien de laatste tijd een onontbeerlijke partner van Duitsland geweest bij de overeenkomst van Minsk over de Oekraïne en (meer achter de schermen) bij de Griekse krisis.
2. De vluchtelingenkrisis is een ander belangrijk motief. Duitsland, dat zelf een beroep doet op de solidariteit van andere EU-leden om vluchtelingen te huisvesten, zou zijn benadering hebben geschaad als het niet prompt had gereageerd op het Franse verzoek. Bovendien kan alleen direkte en omvangrijke steun Duitsland medezeggenschap geven bij de militaire aanpak door andere Europese landen van een regio, die het belangrijkste vertrekpunt vormt van migratie naar Duitsland.
Ondanks dit alles blijft Berlijn skeptisch over het verslaan van ISIS door luchtaanvallen. In de Duitse visie moet, aangezien geen externe macht grondtroepen wil leveren, de oorlog tussen het regime van Assad en de oppositie worden beëindigd, hetgeen een vorm van overeenkomst met Rusland veronderstelt en enige steun van Iran. De Duitse bemoeienis moet dit proces bevorderen.
Bron: Euopean Council on Foreign Relations (Josef Janning)
Zie ook: ECFR, Article 42.7: An explainer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten