woensdag 24 juli 2024

Chinese marine in Cambodja

12 juli - Breaking Defense signaleert een langdurige aanwezigheid van de Chinese marine op de Cambodjaanse marinebasis Ream en een flinke bilaterale militaire oefening aldaar in mei. De argwaan van de VS is dat hier een tweede Chinese overzeese militaire basis wordt gevestigd (na Djibouti). Er zou een geheime overeenkomst zijn die het Chinese Volksbevrijdingsleger onbeperkte toegang geeft tot de basis en satellietbeelden laten intensieve bouwactiviteiten zien.

Vast staat dat de Cambodjaanse basis wordt gemoderniseerd met een droogdok, een verlengde pier en baggeractiviteiten zodat schepen met een waterverplaatsing tot 5000 ton van de haven gebruik kunnen maken. In december hebben twee Chinese korvetten aangelegd en zijn enkele maanden gebleven. In mei kwamen er nog drie Chinese marineschepen voor de jaarlijkse oefening Golden Dragon. Volgens Phnom Penh waren de schepen er voor een langer verblijf om Cambodjaanse matrozen te trainen en de pier te testen.

Ream is dichter bij de vitale zeeroute door de Straat van Malakka dan de Chinese bases op de eilanden van de Zuid-Chinese Zee. Volgens een rapport van de onderzoeksgroep AidData zijn er zeven strategische havens waarin China heeft geïnvesteerd (in infrastruktuur, die ook civiel gebruikt kan worden) en die geschikt zouden zijn om in de komende twee tot vijf jaar marinebases te vestigen. Naast Ream zijn dat Hambantota (Sri Lanka), Bata (Equatoriaal Guinee), Gwadar (Pakistan), Kribi (Kameroen), Loganville (Vanuatu), Nacala (Mozambique) en Nouakchott (Mauritanië).

* Of Ream echt een vlootbasis van China wordt met een permanente bezetting van personeel en schepen is nog niet duidelijk. Het kan ook een steunpunt zijn voor onderhoud en bevoorrading.

Bron: Breaking Defense (Christopher Woody)

ZIE OOK: AidData, Harboring Global Ambitions: China's Ports Footprint and Implications for Future Overseas Naval Bases. 25 juli 2023.

maandag 22 juli 2024

De Europese gendarmerie in de Sahel (UPDATE)

12 juli - Een artikel van het Center for Strategic and International Studies (CSIS) over de teloorgang van de NAVO in Afrika herinnert aan een weinig bekend militair aspekt van de migratiepolitiek voor Afrika van de EU. Van 2016 tot 2023 (volgens de eigen website tot 2021) waren in de Sahel de  Groupes d’Action Rapides-Surveillance et Intervention (GAR-SI) actief samengesteld uit Italiaanse Carabinieri, Spaanse Guardia Civil en nationale politie met Portugese en Franse experts. GAR-SI’s operatiegebied omvatte Burkina Faso, Tsjaad, Mali, Mauritanië, Niger, en Senegal. Brussel zag GAR-SI als een belangrijk instrument voor terreur- en migratiebestrijding en een positief teken voor samenwerking op het gebied van veiligheid, maar de jongeren en de bevolking van deze regio zagen dat heel anders.

Bron: CSIS, In Africa NATO is the Past (Mvemba Phezo Dizolele)

UPDATE: 10 juli - Overigens blijkt er na het gedwongen vertrek van Amerikaanse, Franse en Duitse militairen uit Niger nog één westers militair kontingent op een basis achtergebleven, de Missione Italiana di Supporto in Niger (MISIN). Het betreft 350 Italiaanse militairen met rijdend en vliegend materieel, carabinieri en parachutisten, die optreden als instrukteurs voor lokale militairen. De junta in Niger heeft hen gevraagd te blijven. De Italiaanse minister van defensie Crosetto (behorend tot de Fratelli d'Italia, de partij van premier Melloni) heeft aangekondigd in september naar Niamey te gaan om te praten over de toekomst van het kontingent.

Bron: Nova News

donderdag 18 juli 2024

Vliegkamp in Noorse berg gereactiveerd

3 juli - Een vliegkamp in het verre noorden van Noorwegen dat 40 jaar gesloten was, is gereactiveerd door de Noorse luchtmacht in het kader van het Agile Combat Employment (ACE) concept van de NAVO-luchtmacht. ACE heeft als bedoeling een flexibeler en meer verspreide inzet van de luchtmachten van de lidstaten mogelijk te maken.

Op Bardufoss Air Station (80 km ten noorden van Narvik) zullen F-35A gevechtsvliegtuigen komen. Er zijn ondergrondse shelters en een hangar in de berg. De lokatie zal ook worden gebruikt door andere NAVO-luchtmachten, aldus Allied Air Command (AIRCOM) van de NAVO. De basis valt onder de 131ste Air Wing van de Noorse luchtmacht. Hun F-35s hebben speciale voorzieningen voor het noorden, zoals remparachutes om over korte afstand te kunnen landen op met ijs bedekte vliegvelden.

Bron: Janes Defence Weekly (Gareth Jennings)

woensdag 17 juli 2024

De NAVO heeft 30-50 extra brigades nodig

8 juli - Een anonieme militaire bron heeft Reuters verteld dat de NAVO tussen de 30 en 50 extra brigades nodig heeft voor de nieuwe regionale plannen om een aanval van Rusland het hoofd te bieden. Een brigade kan van 3000 tot 7000 militairen tellen. Duitsland alleen al moet zijn luchtverdedigingskapaciteit verviervoudigen. Duitsland heeft momenteel nog maar negen Patriot-eenheden (36 in de Koude Oorlog), nadat er drie aan Oekraïne zijn gegeven.

Het gaat hier om de defensieplanning, waartoe vorig jaar op de NAVO-top in Litouwen is besloten, en die nu is uitgewerkt in geheime documenten en konkrete NAVO-eisen voor aantallen troepen en materieel. Luchtverdediging, lange-afstandswapens, logistiek en zware pantsereenheden hebben prioriteit. Het is onduidelijk waar de extra troepen vandaan moeten komen: elders uit de defensieorganisatie en/of extra rekruten.

Bron: Reuters (Sabine Siebold)

Oefening Flintlock in Ivoorkust

2 juli - Terwijl Franse, Duitse en Amerikaanse troepen een aantal West-Afrikaanse bases hebben moeten verlaten onder invloed van militaire junta's en antikoloniale bewegingen, is de jaarlijkse internationale oefening in antiterrorisme Flintlock in Ivoorkust wel doorgegaan. Het blad Landmacht bericht over de bijdrage van het Nederlandse Korps Commandotroepen (KCT) aan deze oefening, waarbij lokale militairen onder meer werden getraind in Hostage Release Operations (HRO), bevrijdingsoperaties van gijzelaars. Tien commando's met verschillende specialisaties zoals NATO Special Operations Combat Medic (NSOCM) traden samen met special forces uit Frankrijk, de VS, Brazilië en Polen op als trainers.

In januari werd eerst de oefenbehoefte geïnventariseerd. Daarna kwamen er in februari, maart en mei drie Pre Exercise Trainingen (PETs): Urban Movement en Cordon (bewegingen en afsluitingen in stedelijk gebied), Patrol (in de jungle) en Recce (verkenningen en samenwerking met snipers). Ten slotte was er de twee weken durende eindoefening Flintlock in Ivoorkust, waarbij het aantal Nederlandse militairen was uitgebreid tot 30.

Bron: Landmacht 2024/06 (Jack Oosthoek)

maandag 15 juli 2024

VS sturen lange-afstandswapens naar Duitsland (UPDATE)

12 juli - In 2026 zullen de VS beginnen met het opstellen van afvuursystemen (fire units) voor de lange afstand in Duitsland, volgens een gemeenschappelijke verklaring van de Duitse en de Amerikaanse regering ter gelegenheid van de NAVO-top in Washington. Ze hebben een aanmerkelijk groter bereik dan de momenteel in Europa opgestelde middelen. Het gaat om geleide wapens van het type Tomahawk (bereik 1300-2500 km) en SM-6 (240-460 km) en nog te ontwikkelen hypersonische wapens. Het onderdeel van US Army waar ze bij horen is het Long-Range Fires Batallion van de 2e Multidomain Task Force (MTDF), waarvan het hoofdkwartier sinds 2021 al in Duitsland is gevestigd in Wiesbaden. Het opstellen van de nieuwe systemen in Duitsland zal aanvankelijk van tijd tot tijd plaatsvinden, in afwachting van permanente stationering. De geleide wapens en kruisraketten zullen worden afgevuurd vanuit het scheepscontainersysteem Typhon, dat speciaal is ontworpen om meerdere types wapens te kunnen afvuren. Het gaat om conventionele raketten, een container kan vier wapens bevatten. Ze blijven onder Amerikaanse kontrole.

Volgens de Frankfurter Allgemeine Zeitung is het stationeren van de Amerikaanse raketten in Duitsland een tussenoplossing totdat vergelijkbare Europese raketten ontwikkeld zijn. Daartoe is eveneens in Washington door de regeringen van Frankrijk, Duitsland, Italië en Polen een intentieverklaring ondertekend om op land te plaatsen precisiewapens te ontwikkelen die de vijand in de diepte kunnen treffen (2000 km ver): Deep Precision Strike.

In totaal moeten er door de VS tot en met 2028 wereldwijd vijf MTDF's worden opgesteld, twee zijn er al in de Pacific, daar wordt er nog één aan toegevoegd en de vijfde komt in Fort Liberty in North Carolina voor snelle interventie.

Inmiddels is ook een raketbasis in Polen (Redzikowo) van de Amerikaanse marine, die ballistische raketten kan onderscheppen na tien jaar operationeel verklaard. Deze is onderdeel van het raketschild van de NAVO, samen met eenzelfde basis in Roemenië (Deveselu, sinds 2016).

Bronnen: Defense News (Jen Judson), The New York Times (Ivan Nechepurenko, Paul Sonne), Frankfurter Allgemeine Zeitung (Thomas Gutschker)

UPDATE: 18 juli - Volgens de Duitse Stichting Wissenschaft und Politik (staat dicht bij de regering in Berlijn) gaat het bij de Duits-Amerikaanse plannen voor 2026 om drie types op land gestationeerde geleide wapens voor de middellange afstand:

- De kruisraket Tomahawk met een vermoedelijk bereik van 2500 km.

- De ballistische raket Standard Missile (SM) 6; de verbeterde versie hiervan bij US Army kan een bereik hebben van meer dan 1600 km.

- Het Long Range Hypersonic Weapon (LRHW) met codenaam Dark Eagle en een bereik van rond 3000 km.

Momenteel is de ATACMS het verst reikende landwapen van de NAVO met een bereik van meer dan 300 km. Uit het artikel van SWP blijkt dat de nieuwe mobiele wapens vooral gewenst worden omdat ze sneller inzetbaar zijn dan de NAVO-wapens die vanuit schepen en vliegtuigen worden afgeschoten. De vliegtuigen moeten in geval van een aanval eerst starten en naar de plaats vliegen vanwaar de wapens worden afgeschoten. Ze zijn kwetsbaar zolang ze op de grond staan evenals de schepen. Die laatste vliegen ook minder ver en zijn langzamer.

* Een en ander wordt gemotiveerd door afschrikkingdenken, maar het geeft de beoogde vijand veel minder waarschuwingstijd, hetgeen in een krisissituatie gemakkelijk tot een instabiel evenwicht kan leiden waarin misrekeningen over de bedoelingen van de andere snel kunnen leiden tot een grote oorlog.

Bron: SWP-Aktuell 2024/A 36 (Jonas Schneider, Torben Arnold)

donderdag 11 juli 2024

VS testen mobiele lanceerinrichtingen voor middellange afstandswapens op Bornholm

4 juni - De VS hebben op het Deense eiland Bornholm aan de ingang van de Baltische Zee twee keer de inzet geoefend van in containers geplaatste vertikale lanceerinrichtingen voor geleide wapens Typhon, zo meldt de Kyiv Post op basis van de Poolse militaire website Defence24.

De MK70 PDS (Payload Delivery System) is een lanceerinrichting van de US Army, die geschikt is voor verschillende wapensystemen met middellange afstandsbereik, waaronder de RIM-161 SM-3 luchtdoelraket, het RIM-174 SM-6 Extended Range multi-role geleide wapen en de Tomahawk kruisraket (de laatste zoals bekend zowel conventioneel als nukleair inzetbaar). De containers kunnen vier raketten verbergen.

De Typhon scheepscontainersystemen zijn in gebruik bij de Mid-Range Capability (MRC) batterij van de Amerikaanse artillerie. De containers werden aangevoerd met een C-17 Globemaster III van de US Air Force in september 2023 (de mobiele versie van het systeem) en in mei van dit jaar (de marineversie, die normaal op schepen staat).

Bonsholm ligt op 3000 km van de Russische exklave Kaliningrad. De oefeningen zijn tests voor snelle inzet van deze systemen aan de NAVO-oostflank. Het Pentagon verklaarde dat het alleen ging om training en dat de containers alleen SM-3s bevatten, geen Tomahawks.

Bron: Kyiv Post  

UPDATE: 4 juli - Het Mid-Range Capability geleide wapensysteem is vanaf april ook ingezet in het noorden van de Filipijnen tijdens jaarlijkse oefeningen van het Amerikaanse met het Filipijnse leger Balikatan en Salaknib). De Filipijnse soldaten leerden het systeem te bedienen en te onderhouden. Voor september moet het weer worden teruggetrokken.

De op land gebruikte Typhons kunnen geplaatst worden omdat het INF-verdrag op het verbod voor middellangeafstandsraketten op land in 2019 door president Trump is opgezegd.

Bronnen: The Defense Post, The New York Times (John Ismay)