Ook Israël mengt zich in de strijd in Syrië

6 mei - Voor de tweede keer binnen drie dagen hebben Israëlische gevechtsvliegtuigen doelen aangevallen in de buurt van Damascus International Airport. Voor zover momenteel valt na te gaan, zou het daarbij vooral gaan om een magazijn met ballistische raketten die bestemd waren voor verder transport - al dan niet naar Hezbollah - en een brandstofdepot voor deze raketten. Dat laatste was dan verantwoordelijk voor de spektakulaire impakt met een paddestoelachtige wolk en vuurballen. Daarnaast zou - al dan niet bedoeld - ook de kazerne van de 4e brigade van de Republikeinse Garde zijn getroffen.
Volgens het gespecialiseerde blog The Aviationist is het meest waarschijnlijk dat de Israëlische luchtmacht gebruik gemaakt heeft van een stand-off weapon, een raket die op veilige afstand van het doel door een vliegtuig kan worden afgeschoten. Het meest in aanmerking komt dan de Popeye, een raket met een zware lading en een bereik van rond 100 km. Vanuit het Libanese luchtruim, waarin de Israëli vrij ongestraft kunnen rondvliegen (het is er zo druk dat ze onlangs zelfs een terugkomende eigen drone hebben neergeschoten) zijn de 60 km naar Damascus gemakkelijk te overbruggen.
De Israëli denken hiermee een antwoord te hebben gevonden op het probleem van de nog intakte Syrische luchtafweer, die niet zonder een grote oorlog is uit te schakelen. Tijdens het debat over de eventuele inzet van chemische wapens was al opgemerkt dat de inzet van kruisraketten tegen de draagraketten voor die wapens misschien een van de weinige mogelijkheden voor de VS zou zijn om de Syrische capaciteit voor chemische inzet te reduceren. De chemische wapens zelf aanvallen is te riskant, vanwege het dan vrijkomende gif en ze met special forces in handen krijgen te gekompliceerd en ook al weer leidend tot een grote oorlog.
De Syrische wapens waar Israel bang voor is, zijn door Rusland (en Iran) geleverd na de Israëlische aanval op (vermoedelijk) een in aanbouw zijnde Syrische kerncentrale in 2007. Sommige maakt Syrië inmiddels ook zelf.
De nu gebombardeerde Fateh-110 grond-grondraketten (of de vergelijkbare M-600 van Syrische makelij) zijn in de nieuwste versie veel preciesere en mobiele raketten met vaste brandstof, dus snel af te vuren. Ook de konventionele lading van de raket zou zwaar genoeg zijn om een flatgebouw te vernietigen.
Daarnaast is de Syrische luchtafweer vanaf augustus 2008 versterkt met Russische SA-22 Pantsir S1 eenheden. De oude SA-3 luchtafweerraketten zijn door de Russen geïntegreerd in een groter mobiel en digitaal syseem dat zelfs kruisraketten aan zou kunnen. Een gemoderniseerde SA-5 met een bereik van 25 km zou naar wordt beweerd zelfs Amerikaanse vliegtuigen die opstijgen vanaf Cyprus (Akrotiri) kunnen aanvallen.
De Israëlische aanval geeft aan, dat steeds meer partijen zich zelf beginnen te bemoeien met de eskalerende Syrische burgeroorlog om hun belangen veilig te stellen. Eerder kwam Hezbollah al in beeld bij de bescherming van (verwante) lokale bevolking in het grensgebied van Syrië tegen de rebellen en de beveiliging van de religieus belangrijke Sayyiddah Zaynab moskee in een buitenwijk van Damascus. De Israëlische aanvallen brengen de interventies nu op een hoger plan. Als je de Israëlische logica serieus neemt zou de volgende stap de inrichting van een bufferzone in Syrië zijn om chemische aanvallen met artillerie (het andere overbrengingsmiddel) te voorkomen.
De Israëlische raketten zijn enerzijds een drukmiddel op Washington om hetzelfde te gaan doen. Dat zou gaan lijken op het Iraakse scenario van de jaren negentig, voortdurende luchtaanvallen om het Syrische militaire apparaat langzaam te verwoesten, zodat een invasie of in dit geval eventueel ook een overwinning van de rebellen mogelijk wordt. Anderzijds in het een signaal aan Iran dat Israëlische rode lijnen niet zo onduidelijk zijn als die van Obama. De eskalatie naar de uiteindelijke militaire slag met Iran komt daarmee echter wel in het vizier. Want de Syrische raketten - of ze nu al of niet van Hezbollah zijn - maken feitelijk deel uit van de Iraanse defensie tegen een aanval door Israël. Ze uitschakelen maakt de drempel voor een Israëlische aanval dus lager.
Bronnen: The Aviationist (Michael Glynn), The Times of Israel (Mitch Ginsburg), The Daily Star (Lib.), Associated Press (Ryan Lucas, Barbara Surk)
UPDATE: De Wall Street Journal maakte een handzaam overzicht van de modernisering van de Syrishe luchtverdediging sinds 2007 (volgens de VS). Het betreft de volgende systemen:
SA-5 Gammon
SA-22 Pantsir-S1
SA-17 Grizzly
SA-26 Pechora-2M
SA-2 Guideline
SA-6 Gainful
SA-8 Gecko
SA-9 Gasklin