donderdag 6 april 2017

Veranderingen in de Rode Zee

3 april - Bij openDemcracy een beschouwing over de gevolgen van de mogelijke overdracht van de eilanden Tiran en Sanafir door Egypte aan Saoedi-Arabië. Het besluit hiertoe werd onlangs geannuleerd door het hoogste administratieve hof van Egypte, maar verwacht wordt dat het regime van veldmaarschalk Sisi uiteindelijk zijn zin toch door zal zetten, ondanks sterke oppositie ertegen in de Egyptische samenleving.
Het belang van de eilanden is, dat de natie die de soevereiniteit over ze heeft de Straat van Tiran controleert, de ingang naar de Rode Zee vanaf het noorden, maar tevens de toegang tot de Israëlische haven Eilat.
Het artikel wijst erop dat het sluiten van deze Straat door Egypte in 1967 een belangrijke aanleiding was tot de Zesdaagse oorlog tussen Israël en enkele Arabische staten. Volgens de Akkoorden van Camp David - waar Saoedi-Arabië niet aan meedeed - is er een garantie op vrije doorgang en is er op de eilanden een vredesmacht gestationeerd van de MFO (Multinational Force and Observers) .
Het artikel ziet de overdracht als een sterke indicator voor de toekomstige verhouding tussen Egypte en Israël - eerder strategische bondgenoten voor de lange duur dan potentiële vijanden. Een bevestiging hiervan is, dat Israël niet heeft geprotesteerd tegen de aanschaf door Egypte van het Russische S-300 raketverdedigingssysteem.
De vertraging in de overdracht van de eilanden heeft geleid tot problemen in de betrekkingen tussen Egypte en Saoedi-Arabië. Zo staakte Saoedi-Arabië de olieleveranties aan dit land. Israël lijkt daarentegen de toenemende rol van Saoedi-Arabië in de Rode Zee te accepteren. Saoedi-Arabië heeft het recht op vrije doorgang gegarandeerd en ook de VS zijn akkoord met de overdracht.
De grotere rol van de Saoedi's in de regio blijkt ook uit de overeenkomst met Djibouti, bij de zuidelijke ingang naar de Rode Zee, over de bouw van een Saoedische basis daar.
Bron: openDemocracy (Maged Mandour)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten