28 februari - Het nieuwe Witboek van de Amerikaanse landmacht gaat uit van grootschalige gevechtsoperaties tegen gelijkwaardige tegenstanders. Daarvoor is modernisering van de lucht- en raketverdediging essentieel. Elk van de vijf Multi-Domain Task Forces krijgt een bataljon met 'capaciteit voor bescherming tegen indirekt vuur' (IFPC). Daarnaast komen er vier extra zelfstandige IFPC-bataljons. Ze moeten verdediging op korte en middellange afstand leveren tegen onbemensde vliegtuigen, kruisraketten, raketten, artillerie en mortieren.
Het belangrijkste wapensysteem van deze eenheden wordt Enduring Shield. Elk van de bataljons krijgt meerdere Enduring Shield pelotons met elk vier lanceerinrichtingen en minstens één AN/MQP radar. Die Enduring Shield systemen staan op pallets en zijn ontworpen om meerdere soorten luchtafweermunitie te kunnen verschieten. Aanvankelijk moet het vooral worden uitgerust met de AIM-9X Sidewinder (hittezoekend projektiel voor korte afstand), maar er wordt ook gewerkt aan een onderscheppingsraket tegen subsonische en supersonische kruisraketten met een groter bereik.
Sinds de afschaffing van de Hawk-raketten (jaren negentig) heeft de Amerikaanse landmacht geen luchtafweer voor de middellange afstand behalve een klein aantal NASAMS, maar die zijn alleen bestemd voor de verdediging van de hoofdstad Washington DC en omgeving.
Aan de IFPC-bataljons en de bestaande luchtverdedigingsbataljons van de divisies worden ook negen batterijen voor bestrijding van kleine drones (C-sUAS) toegevoegd met onderscheppingsraketten (mogelijk de Coyote).
Ten slotte worden er vier nieuwe Maneuver Short Range Air Defense (M-SHORAD) bataljons opgericht voor bedreigingen vanaf geringe hoogte (drones, helikopters, vliegtuigen). Twee van zulke zijn er al. De Stinger-raket zal vervangen worden. En er komt minstens één bataljon Patriot bij met een groot bereik.
Bron: The War Zone (Joseph Trevithick)
ZIE OOK: Army Force Structure Transformation (White Paper)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten